My Dreams and Determinations

My Dreams and Determinations

To have my signature in the World of Letters.

To leave my foot prints in the most beautiful destinations in the world. (Our dream project- Travelogue)

Launching a charitable organization for poor, orphans and destitutes.

To merge into this Nature through the experience of my Love and fervent coupling.

"To win the life through My Secret Wish".


Saturday, December 30, 2017

ജീവിതമെന്ന വർണ്ണച്ചിത്രം ...

ഒരു പ്രണയം പൂർണ്ണമാകുന്നത്‌ തന്നിലെ പ്രണയത്തെ 
പൂർണ്ണ മനസ്സോടുകൂടി മറ്റൊരാൾ അംഗീകരിക്കുമ്പോഴാണോ!!! 
അതോ ആ പ്രണയത്തെ മറ്റൊരാൾ തിരസ്കരിച്ചിട്ടും 
ആ പ്രണയത്തിന്റെ നന്മയെ ആത്മാവിനാൽ അറിഞ്ഞുകൊണ്ട്‌
 തന്റെ നെഞ്ചോട്‌ ചേർത്ത്‌ നിർത്തുവാൻ കഴിയുമ്പോഴാണോ!!!


ജീവിതമെന്ന കാൻവാസിൽ കാലം വരച്ചിട്ട വർണ്ണ ചിത്രങ്ങൾക്ക്‌ 
പൂർണ്ണതയേകുവാൻ ഞാൻ തേടുന്നത്‌ നീയെന്ന എന്നിലെ പ്രണയത്തെയോ!
എന്നിൽ നിന്നടർന്ന കണ്ണുനീരിനാലും, നീയറിഞ്ഞ എന്നിലെ പ്രണയത്താലും 
ക്യാൻവാസ്സിൽ പടർന്ന മഷിയിലും ചില ചിത്രങ്ങൾ പൂർണ്ണമായിരിക്കുന്നു.


ഒരു നല്ല ക്യാൻവാസ്സിൽ കാലം നമുക്കുവേണ്ടി വരക്കുവാൻ 
കാത്തുവെച്ചിരിക്കുന്ന നിമിഷങ്ങളിലെ പൂർണ്ണതയെ പുൽകുവാൻ 
വർണ്ണ ചിറകു വിടർത്തി പറന്നുയരുവാൻ വെമ്പുന്ന 
ഒരു ചിത്ര ശലഭം പോൽ ഞാനും കാത്തിരിക്കുന്നു.....


ഓരോ ചിത്രത്തിനും ജീവനേകുവാൻ ചാലിച്ച വർണ്ണങ്ങളിൽ
ചുവന്ന വർണ്ണങ്ങൾ നിന്നിലെ പ്രണയത്തെ വരച്ചു കാട്ടുമ്പോൾ 
 ആ ചുവപ്പിനെ വെൺമയാൽ പുൽകുന്നു എന്നിലെ പ്രണയം,
ചുവപ്പ്‌ നിറമെന്നത്‌ നിന്നിലെ പ്രണയത്തിൻ തീവ്രതയെങ്കിൽ
വെണ്മെയെന്നതോ എന്നിലെ പ്രണയത്തിൻ പരിശുദ്ധി!

യുഗയുഗാന്തരങ്ങളായി കാലം വരക്കുവാൻ കാത്തുവെച്ച 
ആ ചിത്രങ്ങൾക്ക്‌ ഇന്നിന്റെ നിമിഷങ്ങൾ ജീവൻ പകരട്ടെ
നാളെയുടെ പ്രതീക്ഷകൾ പുതു വർണ്ണങ്ങൾ നൽകട്ടെ
കാത്തിരിക്കാം ആ ചിത്രങ്ങളുടെ പൂർണ്ണതക്കായി....



കാർത്തിക...






Thursday, December 28, 2017

പടച്ചോന്റെ ക്രിസ്തുമസ്സ്‌ സമ്മാനം

ക്രിസ്തുമസ്സ്‌ ജോലി തിരക്കിൽ മുങ്ങിപ്പോയെങ്കിലും ഒരു പാട്‌ നാളിനു ശേഷം ഞാൻ സംസാരിക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ച, എന്നാൽ പല കാരണങ്ങളാലും പിന്നീടാകട്ടെ എന്ന് പറഞ്ഞ്‌ മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ മറന്നു കളഞ്ഞ ചില സുഹൃത്തുക്കളെ ഈ ക്രിസ്തുമസ്സിനു വീണ്ടും ജീവിത യാത്രയുടെ ഭാഗമാക്കുവാൻ സാധിച്ചു. അതിലൊരാളാണു പ്രീത. കാലുകൾക്ക്‌ ബാധിച്ച തളർച്ചയെ അധിജീവിച്ച്‌ സ്വന്തമായി ക്രാഫ്റ്റ്‌ ജോലിചെയ്ത്‌ ഒരു വീൽ ചെയറിന്റെ സഹായത്തോടെ ജീവിതത്തെ മുൻപോട്ട്‌ നയിക്കുന്നവൾ. 


പ്രീതയക്കുറിച്ച്‌ ഞാൻ ആദ്യം അറിയുന്നത്‌ മലയാളം ബ്ലോഗേർസ്സ്‌ ഫെയ്സ്‌ ബുക്കിൽ പോസ്റ്റ്‌ ചെയ്ത്‌ ഒരു പോസ്റ്റിലൂടെയാണു. പിന്നീട്‌ ഞാൻ പ്രീതയെ വിളിക്കുകയും, ഒരു നല്ല സൗഹൃദം സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു. പിന്നീട്‌ തിരക്കുകൾ ആ സൗഹൃദത്തിനു ഒരു ഇടവേള നൽകി. ഇടക്കിടക്ക്‌ ഓർമ്മകളിൽ ആ സൗഹൃദം ഒരു അഥിതിയെപ്പോലെ വിരുന്നെത്തിയിരുന്നു. അങ്ങനെയിരിക്കുമ്പോൾ കുറച്ചു ദിവസങ്ങളായി പ്രീതയെ വിളിക്കണമെന്ന് മനസ്സിൽ വളെരെ ശക്തമായി തോന്നലുകളുണ്ടായി. അങ്ങനെ ക്രിസ്തുമസ്സിന്റെയന്ന് വീണ്ടും ആ സൗഹൃദത്തെ തേടി ഞാൻ പോയി. 


ശരിക്കും എല്ലാവരുടേയും ജീവിതത്തിൽ നമ്മുടെ റോൾ എന്തായിരിക്കണമെന്ന് ദൈവം മുൻപേ കൂട്ടി തീരുമാനിച്ചിട്ടുണ്ട്‌. വളരെ നാളത്തെ ഇടവേളക്ക്‌ ശേഷം പ്രീതയുടെ ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ വീണ്ടും കടന്നു ചെന്നപ്പോൾ പ്രീതക്ക്‌ എന്നോട്‌ പങ്കുവെക്കുവാനുണ്ടായിരുന്നത്‌ അച്ഛന്റെ മരണ വിവരമാണു. ഒരു മാസത്തിനു മുൻപ്‌ തനിക്ക്‌ നഷ്ടപ്പെട്ട അച്ഛന്റെ ഓർമ്മകളിലൂടെ പ്രീത ഒരു പാട്‌ കാര്യങ്ങൾ എന്നോട്‌ സംസാരിച്ചു, ചില ഓർമ്മകൾക്ക്‌ കണ്ണുനീരിന്റെ നനവും കൂട്ടായി. എല്ലാം പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ പ്രീതയോട്‌ പറഞ്ഞു, "ചിലപ്പോൾ അച്ഛന്റെ ആത്മാവായിരിക്കാം എന്നെകൊണ്ട്‌ ഇപ്പോൾ പ്രീതയെ വിളിപ്പിച്ചത്‌. കഴിഞ്ഞ ഒരു മാസമായി ഞാൻ ഒരുപാട്‌ ആഗ്രഹിക്കുന്നു പ്രീതയോട്‌ സംസാരിക്കണമെന്ന്. ‌ഒരു പക്ഷേ ദൈവവും ആഗ്രഹിച്ചിരിക്കണം ഒരു സുഹൃത്തിന്റെ വേദനയിൽ ഒരു ആശ്വാസമായി ഞാൻ കടന്ന് ചെല്ലണമെന്ന്."


ഞാനൊരിക്കലും പ്രീതയെ കണ്ടിട്ടില്ല. പക്ഷേ എവിടെയോ ഒരാത്മ ബന്ധം ആ പെൺകുട്ടിയോടുണ്ട്‌. അവളുടെ വേദനയിൽ, അവളുടെ നിസ്സഹായതയിൽ ഒരു ആശ്വാസമായി ഞാൻ മാറുമ്പോൾ 2017-ലെ ക്രിസ്തുമസ്സിനു ദൈവം എനിക്ക്‌ നൽകിയ അമൂല്യമായ ക്രിസ്തുമസ്സ്‌ സമ്മാനം പ്രീതയെന്ന സൗഹൃദമായിരിക്കും. 


അവസാനമായി പടച്ചോനൊടൊരു ചോദ്യം, "എന്റെ വഴികളും, എന്റെ ചിന്തകളും , എന്റെ ജീവിതവും വളരെ വ്യത്യസ്ഥമാണു. എന്റെ അപൂർണ്ണതയിൽ നീയെന്നെ ഏൽപ്പിക്കുന്ന കർത്തവ്യങ്ങൾക്ക്‌ പോലും എന്റെ പൂർണ്ണതയെ പുൽകുവാൻ കഴിയില്ലായെന്ന് നീ അറിഞ്ഞിട്ടും, എന്തിനാണു നീയെന്നെ ഇങ്ങനെ സ്നേഹിക്കുന്നത്‌!!!...... എന്തിനാണു നീയെന്നെ ഇങ്ങനെ കരുതുന്നത്‌!!!..... ആ സ്നേഹത്തിനും, കരുതലിനും മുൻപിൽ എനിക്ക്‌ തല കുനിച്ച്‌ നിൽക്കുവാനേ സാധിക്കുന്നുളളൂ....  അങ്ങനെ നിൽക്കുമ്പോഴും മനസ്സിൽ ഒരായിരം ആവർത്തി ഉയരുന്ന വാക്ക്‌ ഒന്നു മാത്രമാണു ...."നന്ദി...".

Sunday, December 17, 2017

ജോലിക്ക്‌ പോരുന്ന വഴിക്ക്‌ മനസ്സിൽ ചിന്തകൾ കൂട്ക്കൂട്ടി എന്നെ എഴുത്തിന്റെ മൂഡിലേക്ക്‌ എത്തിച്ചിരുന്നു. അപ്പോൾ എഴുതണമെന്ന് തോന്നിയ വിഷയമാണു ആത്മസംതൃപ്തി. ജോലിക്കിടയിൽ കിട്ടിയ ഇടവേളയിൽ ആ ചിന്തകൾ അക്ഷരങ്ങളായി പിറവിയെടുത്തു. 


രണ്ടാഴ്ച്ചത്തെ തിരക്കിനൊടുവിൽ എന്റെ മനസ്സിൽ ഇപ്പ്പോൾ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ഒന്നാണു ആത്മസംതൃപ്തി. അതൊരു പുഞ്ചിരിയായി എന്റെ ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞു നിൽക്കുമ്പോൾ ഞാനെന്ന അസ്ഥിത്വത്തിനു ഓർമ്മിക്കുവാൻ ഒരു പാട്‌ അനുഭവങ്ങൾ ജീവിതം എഴുതിച്ചേർത്തിരിക്കുന്നു. സ്നേഹിക്കുവാനും, സ്നേഹിക്കപ്പെടുവാനും സർവ്വേശ്വരൻ നൽകിയ അവസരങ്ങൾ അതിന്റെ നന്മയിൽ തന്നെ ഹൃദയം കൊണ്ട്‌ സ്വീകരിച്ചപ്പോൾ അവിടെ എല്ലാം അതിന്റെ പൂർണ്ണതയിൽ തന്നെ ജീവിതവും നിവർത്തിച്ചിരിക്കുന്നു. എല്ലാം ശുഭമായി പര്യവസാനിക്കുമ്പോൾ ഒരു വാക്ക്‌ അവസാനമായി കുറിക്കുന്നു, നന്ദി ദൈവമേ! 


ഈ ഒരു കൊച്ചു ജീവിതത്തിൽ നാം ആരുടെയെല്ലാം ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗമാകുന്നു ല്ലേ! ആരൊക്കെ നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ വന്നാലും, നിന്നാലും, പോയാലും എല്ലാത്തിനുമൊടുവിൽ നമുക്ക്‌ നാം മാത്രമേയുളളൂവെന്നത്‌ വളരെ പരമമായ യാഥാർത്ഥ്യം. ആ ഏകാന്തതയെ സുന്ദരമാക്കുവാൻ ചില നല്ല ഓർമ്മകളെ ജീവിതം കൂടെക്കൂട്ടുന്നു. ആ നല്ല ഓർമ്മകളിൽ ജീവിക്കുവാൻ പറ്റുകയെന്നത്‌ തന്നെ ഒരു ഭാഗ്യമാണു. 


ഹേ! ജീവിതമേ നീയെനിക്ക്‌ നൽകിയ ഓർമ്മകൾ 
എന്നിലെ പ്രണയത്തെ പുൽകുമ്പോൾ, ഞാനറിയുന്നു 
പ്രണയമെന്നത്‌ എത്രയോ സുന്ദരമെന്ന്....

പ്രണയാതുരമായ എന്റെ ആത്മാവിന്റെ സ്പന്ദനങ്ങളെ 
എനിക്ക്‌ മാത്രം കേൾക്കുമാറാക്കി 
നീയതിന്റെ സൗന്ദര്യം ഇരട്ടിയാക്കിരിക്കുന്നു...

നന്ദി..... 
എന്നിലെ പ്രണയത്തിനും, 
സുന്ദരമാം ഈ ജീവിതത്തിനും!!!