എന്തൊരു ചങ്കൂറ്റം

 

നീ: നീയെന്താ ഇങ്ങനെ?

ഞാൻ: അത്‌ തന്നെയാ കഴിഞ്ഞ മുപ്പത്തെട്ട്‌ വർഷമായിട്ട്‌ ഞാനും ചിന്തിക്കുന്നത്‌!!!

നീ: എനിക്ക്‌ നിന്നെ മനസ്സിലാക്കുവാനേ പറ്റുന്നില്ലാ...

ഞാൻ: എനിക്ക്‌ എന്നെ തന്നെ പിടുത്തം കിട്ടുന്നില്ലാ... പിന്നെയല്ലേ നീ!!!.. 

നീ: നിനക്ക്‌ വട്ടാണു.

ഞാൻ: അത്‌ തന്നെയാണു‌ നാട്ടുകാരും വീട്ടുകാരും ഒരേ സ്വരത്തിൽ പറയുന്നത്‌!!!...

(ഞാൻ അട്ടഹസിക്കുന്നു)

നീ: (പ്ലിംങ്ങിയ‌ ഭാവത്തിൽ എന്നെ നീ നോക്കി തലയാട്ടുന്നു.)

ഞാൻ: കഴിഞ്ഞോ? 

നീ: (നിശബ്ദം)

(ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം വിട്ടുകൊണ്ട്‌)

ഞാൻ: അതേയ്.... ‌ ആർക്കും പിടുത്തം കിട്ടാത്ത, എന്നെപ്പോലെ വട്ടുളള ഒരു പാട്‌ പേർ ഈ ഭൂമിയിൽ ഉണ്ട്‌. അവരെ അറിയണമെങ്കിൽ അവരുടെ കണ്ണുകളിലൂടെ അവരുടെ ആത്മാവിലേക്കൊന്ന് നോക്കിയാൽ മതി...  നിങ്ങൾ കണ്ടില്ലാത്ത ഒരത്ഭുത ലോകം നിങ്ങൾക്കവിടെ കാണുവാൻ സാധിക്കും...  പക്ഷേ അതിനൊരു ചങ്കൂറ്റം വേണം..

 (നീ എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക്‌ നോക്കി. )

(അങ്ങനെ നോക്കിയിരുന്ന് എപ്പോഴാ നീ ഉറങ്ങിയതെന്ന് ഞാനും അറിഞ്ഞില്ല, ഞാൻ എപ്പോഴാ ഉറങ്ങിയതെന്ന് നീയും അറിഞ്ഞില്ലാ....)

"എന്തൊരു ചങ്കൂറ്റം !!!...."

(P M A ഗഫൂർ പറഞ്ഞതു പോലെ, " ഒരു ശ്വാസം മറ്റേതോ ഒരു ശ്വാസത്തിന്റെ ഇന്ധനമാണ്." അവിടെ പരസ്പരം അറിഞ്ഞും അറിയാതെയും ആ ശ്വാസങ്ങൾ അങ്ങനെ പൊയ്ക്കൊണ്ടേയിരിക്കും....).

❤️

KR