My Dreams and Determinations

My Dreams and Determinations

To have my signature in the World of Letters.

To leave my foot prints in the most beautiful destinations in the world. (Our dream project- Travelogue)

Launching a charitable organization for poor, orphans and destitutes.

To merge into this Nature through the experience of my Love and fervent coupling.

"To win the life through My Secret Wish".


Monday, May 29, 2017

എത്ര മനോഹരമായ ആചാരങ്ങൾ...

നല്ല മഴയും തണുപ്പുമുളളതുകൊണ്ട്‌ സോഫയുടെ ഒരു കോണിൽ ചുരുണ്ടുകൂടി എന്റെ കുഞ്ഞിനേയും കെട്ടിപ്പിടിച്ചിരുന്നപ്പോഴാണു വീണ്ടും എന്തെങ്കിലും എഴുതണമെന്ന് തോന്നിയത്‌. എന്റെ പെണ്ണു സുഖമായി അവളുടെ അമ്മയുടെ ചൂടും പറ്റി എന്റെ കൈയ്യിലിരുന്ന് ഉറങ്ങുന്നു. ഇങ്ങ്‌ ആസ്‌ട്രേലിയായിൽ വന്നിട്ട്‌ ഇത്‌ വരെ മ്മടെ പടച്ചോനെ എന്റെ ബ്ലോഗിലൂടെ ഒന്ന് ഗൗനിച്ചില്ലായെന്ന ഒരു വിഷമം മാറട്ടെയെന്ന് കരുതി ഇന്ന് പുളളിയെ കൂട്ടുപിടിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. ഒരു വർഷത്തെ ഇടവേളക്ക്‌ ശേഷം ഞങ്ങളുടെ സംസാരം അക്ഷരങ്ങളായി കുറിക്കുമ്പോൾ പടച്ചൊനു പറയാനുണ്ടായിരുന്നത്‌ നാട്ടിലെ വിശേഷങ്ങൾ തന്നെയായിരുന്നു.

"അല്ലാ ഈയ്‌ ഇബിടെ കുത്തിയിരിക്കുകാ?? ഈയ്‌ നാട്ടിലെ വിവരങ്ങളു ബല്ലതും അറിയുന്നുണ്ടോ കാത്തുവേ??".

"പിന്നെ അറിയാണ്ട്‌!! ബീഫ്‌ നിർത്തലാക്കിയതല്ലേ. ലാലേട്ടൻ ഒരു സിനിമയിൽ പറയുന്നത്‌ പോലെ "എത്ര മനോഹരമായ ആചാരങ്ങൾ".



"അല്ലാ എനിക്ക്‌ മനസ്സിലാകാത്തത്‌ ഈ മനുഷ്യന്മാർക്കൊക്കെ എന്ത്‌ പറ്റിയെന്നാണു!!!. ഒരു ബശത്ത്‌ പീഡനത്തോട്‌ പീഡനം മറുവശത്ത്‌ മതത്തിന്റെ പേരിൽ ഓരോരൊ കോപ്രായങ്ങളു..." പടച്ചോൻ രാവിലെ ഞാൻ ഉണ്ടാക്കിയ പസ്ത കഴിച്ചുകൊണ്ട്‌ തന്റെ ആവലാതി പങ്കുവെച്ചു.

"അല്ലാ പടച്ചോനെ ഇപ്പോ എല്ലാരുടേയും സംശയം എന്താണെന്ന് വെച്ചാൽ ഗോമാതാവിനു ദൈവീക പരിവേഷം നൽകിയാണു ബീഫ്‌ നിരോധിച്ചത്‌, അപ്പോ കൃഷ്ണന്റെ അവതാരമായിരുന്ന മത്സ്യവും, പന്നിയും നിരോധിക്കണ്ടേ?? മുരുകന്റെ വാഹനമാണു മയിൽ, നാട്ടിൽ ആ മയിലിനെ കൊന്ന് മയിലെണ്ണ ഉണ്ടാക്കുന്നു... ഇന്ദ്രന്റെ വാഹനമാണെ ആന.. ആ ആനയെക്കൊണ്ട്‌ എന്തൊക്കെ കച്ചവടങ്ങൾ നടക്കുന്നു... അങ്ങനെ നോക്കിയാൽ എല്ലാ ജീവജാലങ്ങൾക്കും ഒരു ദൈവീക പരിവേഷമുണ്ട്‌." ഞാൻ എന്റെ സംശയങ്ങളുടെ ഭാണ്ടക്കെട്ടുകൾ തുറക്കുവാൻ തുടങ്ങി.

പാസ്താ കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞ ചാരിതാർത്ഥ്യത്തിൽ ഒരു മനോഹരമായ പുഞ്ചിരി പടച്ചോൻ എനിക്ക്‌ സമ്മാനിച്ചുകൊണ്ട്‌ പറഞ്ഞു, "അനക്ക്‌ ഇത്തിരി കൈപുണ്യമൊക്കെയുണ്ട്‌ ട്ടോ. അത്‌ നീയ്‌ പറഞ്ഞത്‌ നേരാ കാത്തൂ. ഇപ്പോ ബീഫ്‌ നിർത്തലാക്കിയത് കൊണ്ട്‌ ഒരു മിണ്ടാപ്രാണിയെ രെക്ഷിച്ചു. അതുപോലെ മറ്റു മിണ്ടാപ്രാണികളെക്കൂടി രെക്ഷിച്ചിരുന്നെങ്കിലെന്നാ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു പോകുന്നത്‌. ഒരു മതത്തിന്റെ പേരിൽ ഓരോ കാര്യങ്ങളും സ്വകാര്യവൽക്കരിക്കപ്പെടുമ്പോഴാണു എല്ലാം ഒരു പ്രഹസനമായി മാറുന്നത്‌."

" മത്സ്യവും മാംസവുമൊക്കെ തിന്നുമ്പോൾ ഞാനെപ്പോഴും ഓർക്കും യ്യോ!! മ്മടെ ഭക്ഷണത്തിനായി അവരെ കൊന്നപ്പോൾ അവർക്ക്‌ എത്ര വേദനിച്ചിട്ടുണ്ടാകുമെന്ന്... പക്ഷേ തീറ്റ തുടങ്ങിക്കഴിഞ്ഞാൽ ആ വേദനയൊക്കെ മറക്കും കെട്ടോ. എന്നാലും മനസ്സിന്റെ ഉളളിലെവിടെയോ ഒരു കുറ്റബോധമുണ്ട്‌." അതും പറഞ്ഞ്‌ ഞാനൊരു ദീർഘ നിശ്വാസം വിട്ടു.

"എല്ലാ മനുഷ്യന്മാരും ഇങ്ങനെയിക്കെത്തന്നെയാ കാത്തൂ. ഈ പ്രപഞ്ചത്തിനു ഒരു ആവാസ വ്യവസ്ഥയുണ്ട്‌ . അവിടെ മാംസഭുക്കുകൾ മാംസം കഴിച്ചു ജീവിക്കണം, സസ്യഭുക്കുകൾ സസ്യവും. എന്ത്‌ തിന്നണം, എന്ത്‌ ഉടുക്കണം, എങ്ങനെ ജീവിക്കണം എന്നൊക്കെയുളളത്‌ ഓരോരുത്തരുടേയും സ്വാതന്ത്ര്യമാണു. അത്‌ മനുഷ്യനു സ്വീകാര്യമല്ലാത്ത നിയമങ്ങളായും, ആചാരങ്ങളായുമൊക്കെ അടിച്ചേൽപ്പിക്കുന്നത്‌ ഒരു ദുരാചാരമല്ലേ!!!. അതും പറഞ്ഞ്‌ പടച്ചോൻ പോകുവാനായി എണീറ്റു.

"ഇങ്ങളു പോകുവാ. അതിനു മുൻപ്‌ ഞാനൊരു സംശയം ചോദിച്ചോട്ടെ! ഇങ്ങളു മാംസഭുക്കാണോ, അതോ സസ്യഭുക്കാണോ??" എന്റെ ചോദ്യത്തിലെ കുസൃതി മനസ്സിലാക്കിക്കൊണ്ട്‌ പടച്ചോൻ ചിരിച്ചു. 

"ഈയ്‌ കോഴീനേം മീനിനെയുമൊക്കെ തിന്നത്തില്ലേ?. തിന്നുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അന്റെ പടച്ചോനും ഇതൊക്കെ തിന്നും. എന്നാലും പറയുകയാ മ്മടെ ആരോഗ്യത്തിനു ഏറ്റവും നല്ലത്‌ ശുദ്ധമായ പച്ചക്കറികളു തന്നെയാ" ഉത്തരങ്ങൾക്ക്‌ മറുചോദ്യം ചോദിച്ചു കൊണ്ട്‌ പടച്ചോൻ വീണ്ടും എന്നെ തോൽപ്പിച്ചു.

"എന്നാപ്പിന്നെ ഇങ്ങൾക്ക്‌ ബീഫ്‌ തിന്നാൻ തോന്നുമ്പോൾ ഇങ്ങട്ട്‌ പോന്നോളൂട്ടോ!! നല്ല ഒന്നാന്തരൻ നസ്രാണി ബീഫ്‌ കറിക്കൂട്ടാം." ഞാൻ പടച്ചോനോടായി പറഞ്ഞു.

പടച്ചോൻ യാത്ര പറഞ്ഞ്‌ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ അത്രയും നേരം ചന്നം പിന്നം ചാറിക്കൊണ്ടിരുന്ന ചാറ്റൽ മഴക്ക്‌ ഇടവേള നൽകിക്കൊണ്ട്‌ സൂര്യഭഗവാൻ മേഘങ്ങൾക്കിടയിൽ നിന്നും തലപൊക്കി നോക്കി. മാനുഷ കുലത്തിനു ഹിതമായ നല്ല ആചാരങ്ങൾക്ക്‌ ഓരോ ഉദയവും സാക്ഷിയാകട്ടെയെന്നും ഓരോ അസ്തമയവും മനുഷ്യന്റെ അസ്ഥിത്വത്തിനു വെല്ലുവിളിയാകുന്ന ദുരാചാരങ്ങളുടെ അവസാനത്തിനു സാക്ഷിയാകട്ടെയെന്നു പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു.

കാർത്തിക...











Sunday, May 14, 2017

HAPPY MOTHER'S DAY..




അമ്മയെന്ന സുകൃതത്തിനൊപ്പം.... 


എട്ട്‌ വർഷത്തിനുശേഷം ആ സുകൃതത്തിന്റെ പുണ്യം പകരുവാനായി 
എന്റെ എന്റെ ഉദരത്തിൽ ജനിച്ച എന്റെ പൊന്നു മകൾ.....


I am happy for celebrating my most beautiful and blessed Mother's Day with my Mom and My Daughter .... 


If My Mom is my Blessing, my Daughter is my Pride 
Because She gave me the identity as "Mom".... 
You both are my LIFE....

LOVE YOU MOM & MARTHA

Sunday, April 16, 2017

Happy Easter

ഇന്ന് ഈസ്റ്റർ... ജീവിതത്തിൽ എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും പാപ്പരായി പ്രഖ്യാപിച്ചതിനു ശേഷമുളള ഈസ്റ്റർ. ചില അവകാശങ്ങളും വാഗ്ദാനങ്ങളുമെല്ലാം വെറും സ്വപ്നമായിരുന്നു എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞതിനു ശേഷമുളള ഈസ്റ്റർ ആയതുകൊണ്ടാവണം അതങ്ങട്ട്‌ ഒരു ബിരിയാണി വെച്ചിട്ട്‌ അങ്ങ്‌ ആഘോഷിച്ചു. 

സന്തോഷത്തിന്റേയും, സമാധാനത്തിന്റേയും ഈസ്റ്റർ ആശംസകൾ ഒരുപാട്‌ പേർക്ക്‌ അയച്ചു, തിരിച്ചും അത്‌ കിട്ടീട്ടോ. പക്ഷേ മ്മടെ മനസ്സിൽ ആ സന്തോഷവും സമാധാനവും ഒട്ടുമില്ലായിരുന്നൂട്ടോ. പിന്നെ വെറുതെ കുറേ ആശംസകൾ അങ്ങട്ടും ഇങ്ങട്ടും അയച്ചു. എന്തിനാണെന്ന് ചോദിച്ചാൽ .... വെറുതെ!!!

ന്റെ പടച്ചോനെ ഇങ്ങളിത്‌ എവിടെപ്പോയി കിടക്കുക??? ഇങ്ങളു ഇബിടുത്തെ കാര്യങ്ങൾ വല്ലതും അറിയുന്നുണ്ടോ!! മ്മളു ദുബായീന്ന് ആസ്‌ ട്രേലിയായിൽ വന്നപ്പോൾ കരുതി എല്ലാം ശരിയാകുമെന്ന്.. എബടെ... ഒരു കണക്കിനു പറഞ്ഞാൽ എല്ലാം ശരിയായി... എന്റെ കാര്യത്തിനും, ജീവിതത്തിനും ഒരു തീരുമാനമായി.

മനസ്സിൽ നിറയെ ദേഷ്യമുണ്ട്‌, സങ്കടമുണ്ട്‌... പക്ഷേ ആ ദേഷ്യം ആരുടെ അടുത്തും പ്രകടിപ്പിക്കുവാൻ എനിക്ക്‌ ഇഷ്ടമല്ലാ... സങ്കടം ആരോടും പറയുവാനോ, അത്‌ പുറത്തു കാണിക്കുവാനും എനിക്ക്‌ ഇഷ്ടമല്ലാ... അതുകൊണ്ട്‌ രണ്ടേ രണ്ടു കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിനെ പറഞ്ഞു ഞാൻ അങ്ങ്‌ പഠിപ്പിച്ചു ... ഒന്ന് "ക്ഷമിക്കുക" (എല്ലാവരോടും), പിന്നെ "എല്ലാം ശരിയാകുമെന്ന് വിശ്വസിക്കുക".

ഒരു അന്തവും കുന്തവും ഇല്ലാത്ത ഒരു കുറിപ്പ്‌ ല്ലേ... മനസ്സു തുറന്നു എല്ലാം എഴുതിയാൽ അത്‌ ഒരുപാട്‌ പേരെ വേദനിപ്പിക്കും, പലരുടേയും മുൻപിൽ ഓരോരുത്തരും തീർത്തിരിക്കുന്ന സൽകീർത്തിയേം അത്‌ ബാധിക്കും.. അപ്പോൾ എങ്ങും തൊടാതെ ആർക്കും മനസ്സിലാവാത്ത ഭാഷയിൽ എന്തൊക്കെയോ എഴുതും. കാരണം സത്യത്തിന്റെ മുഖം എപ്പോഴും വികൃതമാണു!!!

സമയം രാത്രി പതിനൊന്ന് മണി കഴിഞ്ഞു. അത്‌ എഴുതി കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ഒരു വായ് ക്കോട്ടാ വന്നു മോളേ കാർത്തൂ ഇന്നത്തെ നിന്റെ സെന്റിയടി മതീന്നും പറഞ്ഞ്‌ എന്നോട്‌ ഉറക്കം വന്ന് വാതിൽപ്പടിയിൽ നിൽക്കുന്ന കാര്യം പറഞ്ഞു. അപ്പോ വീണ്ടുമൊരു ഈസ്റ്റർ ദിനത്തിനു വിട നൽകികൊണ്ട്‌ ദേ ഞാൻ ഉറങ്ങുവാൻ പോകുന്നു. ന്റെ പടച്ചോനും ഞാനും ഉടനെ തന്നെ എന്റെ ബ്ലോഗിൽ ഒരുമിക്കുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ.....

എല്ലാവർക്കും ദൈവം നല്ലതു മാത്രം വരുത്തട്ടെയെന്ന പ്രാർത്ഥനയോടെ...




Sunday, March 26, 2017



ദുഃഖം ആത്മാവിന്റെ ആഴങ്ങളിൽ ഘനീഭവിക്കുമ്പോൾ മനസ്സ്‌ മൗനത്തിനു വഴിമാറുന്നു. പിന്നെ ചിന്തകളുടെ ഒരു വേലിയേറ്റമാണു. ആ ചിന്തകളുടെ മധ്യത്തിൽ ഞാൻ വീണ്ടും തനിച്ചായതുപോലെ.


സ്വന്തം കാര്യപ്രാപ്തിക്കായി എല്ലാവരും അഭിനയിക്കുകയാണു, വെറുതെ സ്നേഹം നടിക്കുകയാണു. സാഹചര്യങ്ങൾക്ക്‌ അനുസരിച്ച്‌ എല്ലാവരും മാറുന്നു, വിവിധ മുഖങ്ങൾ സ്വീകരിക്കുന്നു. ആരെയാണു വിശ്വസിക്കേണ്ടത്‌, ആരുടെ വാക്കുകളാണു സത്യം പറയുന്നത്‌.


മൗനത്തിൻ മറയിലെ ചോദ്യങ്ങൾക്ക്‌ ഒരുത്തരം മാത്രം ഞാൻ കണ്ടെത്തി..

"ഈ ഭൂമിയിൽ ജനിച്ചു വീണപ്പോൾ ഞാൻ ഒന്നിനും അവകാശിയല്ലായിരുന്നു, ഇനി ജീവിതത്തിൽ അങ്ങോട്ട്‌ എനിക്ക്‌ അവകാശപ്പെടുവാനും ഒന്നുമില്ല, ആരുടെയൊക്കെയോ അവകാശമായിരിക്കുന്ന ഒരു ആറടി മണ്ണിൽ ഈ ജീവന്റെ അവസാനവും എഴുതപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. പിന്നെ ഞാനെന്തിനെക്കുറിച്ചു വിലപിക്കണം!!."


ചിലപ്പോൾ നമ്മൾക്കും ചുറ്റും നമ്മുടെ പ്രിയപ്പെട്ടവർ ഉണ്ടെങ്കിൽ കൂടിയും ഈ ലോകത്തിൽ നമ്മൾ അനാഥരാകുന്ന നിമിഷങ്ങൾ ഉണ്ട്‌. വേദനയുടെ മറ്റൊരു അനുഭവം. അത്‌ ജീവിതത്തിൽ വീണ്ടും തുടർക്കഥയാകുമ്പോൾ ആരും കാണാതെ കണ്ണുനീർ പൊഴിക്കുവാൻ മാത്രമേ സാധിക്കൂ.









Friday, March 24, 2017

Grief The Unspoken...

"എല്ലാം നൈമിഷികമാണു ഈ ഭൂവിലെന്ന് ഓരോ ജീവിതാനുഭവങ്ങളും എപ്പോഴും നമ്മെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു."




മാർച്ച്‌ പതിമൂന്നാം തീയതി എന്റെ ബ്ലോഗിൽ ഞാൻ കുറിച്ചത്‌ എന്റെ കുഞ്ഞിനെക്കുറിച്ചും അവളുടെ വല്യപ്പച്ചനെക്കുറിച്ചുമാണു. അന്ന് ഉച്ചകഴിഞ്ഞ്‌ ആ വാർത്തയും ഞങ്ങളെ തേടിയെത്തി; അവളുടെ വല്യപ്പച്ചൻ, എന്റെ രെഞ്ചിയുടെ പിതാവ്‌ ഈ ലോകത്തോട്‌ വിട പറഞ്ഞിരിക്കുന്നുവെന്ന്. അവൾക്കും എനിക്കും അവസാനമായി ഒന്നു കാണുവാനുളള ഭാഗ്യം ലഭിച്ചില്ലാ. വിദേശ വാസത്തിന്റെ  തുടർച്ചയിൽ ജീവിതത്തിൽ നമ്മൾക്ക്‌ നഷ്ടപ്പെടുന്ന ഏറ്റവും അമൂല്യമായ നിമിഷങ്ങളിൽ ഒന്ന്.


വേദന തോന്നിയെങ്കിലും ആ അനുഭവങ്ങൾ ഓരോ മനുഷ്യരുടേയും കർമ്മത്തിന്റെ ഫലമായി അനുഭവിക്കേണ്ടതാണെന്ന് മനസ്സിനെ പറഞ്ഞു വിശ്വസിപ്പിച്ചു. ചില വിശ്വാസങ്ങൾ മനസ്സിൽ വേരൂന്നിയിറങ്ങുമ്പോൾ ജീവിതത്തിലെ ഏത്‌ പ്രതിസന്ധിയിലും തളരാതെ പിടിച്ചു നിൽക്കുവാൻ അത്‌ നമ്മെ സഹായിക്കും. ഒരു പാട്‌ കണക്കുക്കൂട്ടലുകൾ , ആ കൂട്ടിക്കിഴിക്കലുകളുടെ ഭാഗമായി ഉരുത്തിരിയുന്ന കുറേ സ്വപ്നങ്ങൾ. ജീവിതയാത്രയിലെ ചില നഷ്ടങ്ങൾക്കിടയിൽ അതിൽ ചില സ്വപ്നങ്ങളെ മനസ്സിന്റെ ഒരു കോണിൽ കുഴിവെട്ടി നമ്മൾ തന്നെ മണ്ണിട്ടു മൂടുന്നു.



നഷ്ട സ്വപ്നങ്ങൾക്ക്‌ വിട നൽകി ജീവിതത്തിൽ ഇനിയും ബാക്കിയായ ഒരു പിടി സ്വപ്നങ്ങളുടെ സാക്ഷാൽക്കാരത്തിനുവേണ്ടിയുളള യാത്ര ഇനിയും തുടർന്നേ മതിയാകൂ....
 അപ്പോൾ കാലം തീർത്ത മുറിവുകൾ കാലം തന്നെ ഉണക്കുന്നു... 

Grief The Unspoken....

Monday, March 13, 2017

നശ്വരമായ ജീവിതം

ജീവിതത്തിൽ മറ്റു ചില കാര്യങ്ങൾക്ക്‌ പ്രാധാന്യമേറുമ്പോൾ നമ്മൾ നമ്മുടെ സ്വപ്നങ്ങളേയും, ഇഷ്ടങ്ങളേയും ചെറുതായിയൊന്ന് മാറ്റി നിർത്തും. അതാണിപ്പോൾ എന്റെ ബ്ലോഗിൽ ഒരു വരി കുറിക്കുവാൻ എനിക്ക്‌ കഴിയാത്തത്‌. പക്ഷേ അത്‌ എന്നന്നേക്കുമായുളള ഒരു ഇടവേളയല്ലാ; ജീവിതത്തിന്റെ രണ്ട്‌ അറ്റങ്ങൾ തമ്മിൽ കൂട്ടിയോചിപ്പിക്കുവാനുളള തത്രപ്പാടിൽ എന്റെ അക്ഷരങ്ങൾക്കും, എഴുത്തിനും ഒരു ഇടവേള നൽകിയെന്നേയുളളൂ. 

എന്റെ സമയത്തെ ഇപ്പോൾ നിയന്ത്രിക്കുന്നത്‌ എന്റെ കുഞ്ഞാണു. അവൾ ഉറങ്ങുമ്പോൾ ഞാനുറങ്ങുന്നു, അവൾ ഉണരുമ്പോൾ ഞാനും ഉണരുന്നു. അവൾ വെളുപ്പിനെ എണീക്കും. പാലുകുടിയും അവളുടെ പ്രഭാതകാര്യങ്ങളുമൊക്കെ കഴിഞ്ഞ്‌ അവളോട്‌ വർത്തമാനം പറയണം. വാതോരാതെ എന്തൊക്കെയോ സംസാരിക്കും. മാലാഖമാരുടെ ഭാഷ മനസ്സിലായില്ലെങ്കിൽ കൂടിയും ഞാൻ അവൾക്ക്‌ മറുപടി നൽകും. സംസാരം കഴിഞ്ഞ്‌ വീടിന്റെ മുറ്റത്തു കൂടി ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ഉലാത്തും. ഇളം വെയിലും, നനുത്ത മഞ്ഞും അവളുടെ കുഞ്ഞിളം മേനിയെ തഴുകുംമ്പോൾ അവൾ എന്റെ നെഞ്ചിന്റെ ചൂടേറ്റ്‌ കിടന്ന് അപ്പച്ചൻ നട്ടു വളർത്തിയ ചെടികളുടേയും, പൂക്കളൂടേയും ഭംഗി ആസ്വദിക്കുന്നുണ്ടാവും.

കഴിഞ്ഞ മാർച്ച്‌ 14-നാണു അവൾ എന്റെ ഉദരത്തിൽ ഉരുവായെന്ന് ഞാൻ അറിയുന്നത്‌. ഇന്ന് ഒരു വർഷമാകുന്നു അവൾ എന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ, എന്റെ ആത്‌മാവിന്റെ ഭാഗമായിട്ട്‌. ഈ ലോകത്തിലെ എല്ലാ സന്തോഷവും എനിക്ക്‌ അവളിൽ കാണുവാൻ സാധിക്കുന്നു. എനിക്കാ ഭാഗ്യം ലഭിച്ചതിനു ദൈവത്തിനു ഓരോ നിമിഷവും ഞാൻ നന്ദി പറയുകയാണു. അവൾ ഇപ്പോൾ എന്നെ തിരിച്ചറിയുവാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. അവളുടെ കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു വാശികളും, കുസൃതികളും, സങ്കടങ്ങളുമെല്ലാം ഞാനും ഒരുപാട്‌ ആസ്വദിക്കുന്നു. 

ജീവിതത്തിൽ വളരെ സങ്കീർണ്ണമായ ഘട്ടത്തിലൂടെയാണു ഞങ്ങൾ കടന്നു പൊയ്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്‌. പക്ഷേ ആ അവസ്ഥയെയെല്ലാം തരണം ചെയ്യുവാൻ അവളുടെ പുഞ്ചിരി ഞങ്ങളെ സഹായിക്കുന്നു. പക്ഷേ ചെറിയ ഒരു ദു:ഖം അവിടേയും അവശേഷിക്കുന്നു. അവളുടെ വല്യപ്പച്ചൻ ജീവിതത്തിന്റെ അവസാന നാളുകളിലൂടെ യാത്ര ചെയ്യുകയാണു. കൊച്ചുമോളെ കൊണ്ടുപോയി കാണിക്കുവാൻ ഉളള സാഹചര്യം എനിക്ക്‌ ഇല്ലാണ്ടുപോയി. അവളുടെ വല്യപ്പച്ചന്റെ കൈകളിൽ ഇരിക്കുവാനും, ആ അനുഗ്രഹം വാങ്ങുവാനും അവൾക്കും സാധിക്കാതെ പോയിരിക്കുന്നു. ആ പിതാവിനെ ശുശ്രൂഷിക്കുവാൻ രെഞ്ചിക്കെങ്കിലും ഭാഗ്യം ലഭിച്ചല്ലോയെന്നോർത്ത്‌ ആശ്വസിക്കുന്നു.

ജനനവും മരണവും ഒരു പോലെ ജീവിതത്തിലൂടെ കടന്നു പോകുന്നു. ജനനത്തിന്റെ സന്തോഷം പൂർണ്ണമാകുന്നതിനു മുൻപേ വേർപ്പാടിന്റെ ദു:ഖവും ഞങ്ങൾക്കായി ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നു. നശ്വരമായ ഈ ലോകത്തിൽ ഓട്ടം തികക്കുവാൻ ജീവിതം ബാക്കിയുളളവരും.......







Friday, January 20, 2017

Where there is Love, there is Life!

നമ്മുടെയെല്ലാം ജീവിതത്തിൽ ചില സ്വപ്നങ്ങൾ യാഥാർത്ഥ്യമാകും...... 
ചിലത്‌ കാലത്തിനു മാത്രം ഉത്തരം നൽകുവാനായി ബാക്കി നിൽക്കും...
മറ്റുചില സ്വപ്നങ്ങൾ ആർക്കും സ്വായക്തമാക്കുവാൻ സാധിക്കാതെ 
നിഗൂഡതയുടെ മേലാപ്പണിഞ്ഞ്‌ എവിടെയോ പോയി മറയും...





കോളേജിലേക്കുളള യാത്രയിൽ ഞാൻ കണ്ട കാഴ്ചകൾ, എന്രെ ഭാവനകളിൽ മറക്കുവാൻ സാധിക്കാത്ത ചില ഓർമ്മകളെ തഴുകി ഉണർത്തി. അപ്പോൾ തന്നെ മൊബെയിൽ എടുത്ത്‌ കുത്തിക്കുറിക്കുവാൻ തുടങ്ങി. ബസ്സിൽ എല്ലാവരും മൊബെയിലിൽ തല കുമ്പിട്ടിരിക്കുകയാണു. അതിൽ ഒന്നോ രണ്ടോ ആൾക്കാർ ബുക്ക്‌ വായിക്കുന്നതും‌ കാണാം. എന്റെ കാഴ്ച്ചകൾ അക്ഷരങ്ങളായി പിറവിയെടുക്കുവാൻ വേണ്ടി ഞാനും എന്റെ തല മൊബെയിലിലേക്ക്‌ താഴ്ത്തി.


"ഓരോ യാത്രയിലും ഞാൻ തേടുകയാണു,
മനസ്സിൽ ഉയരുന്ന ആയിരം ചോദ്യങ്ങൾക്കുത്തരം
ഉത്തരം നൽകുവാൻ ആരുമില്ലെന്ന തോന്നൽ
കണ്ടെത്തീടുന്നു എൻ ആത്മാവിൻ ഉത്തരങ്ങളെ


ആ ഉത്തരങ്ങൾക്കും പറയുവാനുളളത്‌ ഒന്നു മാത്രം
പ്രണയിക്കൂ ഈ ഭൂവിൽ നിനക്കായി മാത്രം
കുറിക്കപ്പെട്ട ജീവസ്സുളള ഓരോ നിമിഷങ്ങളേയും
നീ മാത്രമറിയുന്ന നിന്നിലെ ദിവ്യ പ്രണയത്തേയും."


യാത്ര അവസാനിപ്പിക്കുവാൻ സമയമായിരിക്കുന്നു. എഴുത്തുകുത്തുകൾ അവസാനിപ്പിച്ച്‌ ബസ്സ്‌ സ്റ്റോപ്പിൽ ഇറങ്ങി ആ കൊച്ചു നഗരത്തിന്റെ തിരക്കുകളിലേക്ക്‌ ഞാനും ഒഴുകിച്ചേർന്നു... അപ്പോഴും എന്റെ ഭാവനകൾ തേടുന്നുണ്ടായിരുന്നു എന്റെ അക്ഷരങ്ങളിൽ കെട്ടിപ്പുണർന്നു കിടക്കുന്ന നിന്നിലെ പ്രണയത്തെ.... എനിക്കന്യമായ ആ ഉത്തരങ്ങളെ....

Sunday, January 1, 2017

Happy New Year


Each New Year brings hopes and dreams which always inspire the people to live their lives in its fullest spirit. Hereby we all are entering into the new era of experiences with a passion to embrace the life with most beautiful moments. We pray and wish each and everyone for having a peaceful LIFE in our beautiful Earth.

LOVE each other !
RESPECT each other !
SUPPORT  each other !

Wishing you all 
PEACEFUL & PROSPEROUS
 NEW YEAR !

LOVE 
KARTHIKA 

Monday, November 14, 2016

എന്റെ മകൾക്കായി...

14. 11. 2016

നവംബർ 14 , ശിശുദിനം... പിന്നെ സൂപ്പർ മൂൺ ലോകത്തിനു ദൃശ്യമായ ദിവസവും.... അതിലുമുപരി ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക്‌ ഒരു അതിഥി കൂടി എത്തിച്ചേർന്ന ദിവസം...



നവംബർ 14 2016, ഞാൻ കാത്തിരുന്ന, ദൈവം നൽകിയ ദാനമായ ഞങ്ങളുടെ മകൾ ഇന്നു ജനിച്ചു. ഒരുപാടു പേരുടെ പ്രാർത്ഥന അവളുടെ ജനനത്തിനു കൂട്ടായി ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ അനുഭവിച്ച വേദനകൾക്കും, പരിഹാസങ്ങൾക്കും മറുപടിയായി എന്റെ വ്യക്തിത്വത്തെ ജീവിതത്തിൽ എന്നും തല ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചു നിർത്തുവാനായി അവൾ എന്റെ ഉദരത്തിൽ ഉരുവായി, ദൈവ കൃപയാൽ അവൾ ഈ ഭൂമിയിൽ ജനിച്ചു വീണപ്പോൾ മുതൽ ഞാൻ അവൾക്കും കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. 


ഇന്ന് ഞാൻ സന്തോഷവതിയാണു ഒരു അമ്മയായതിൽ, ആ ഉത്തരവാദിത്വത്തിന്റെ മധുരവും ജീവിതത്തിൽ ആസ്വദിക്കാൻ സാധിച്ചതിൽ. പക്ഷേ ഇപ്പോൾ ഞാൻ ഇതെഴുതുന്നത്‌ ഒരു കുഞ്ഞിനു വേണ്ടി വർഷങ്ങളായി കാത്തിരിക്കുന്നതിന്റെ വേദനയും, അപകർഷതാബോധവും, സാമൂഹികമായ ഒറ്റപ്പെടലിന്റേയും അനുഭവങ്ങൾ ഏറ്റെടുത്ത്‌ ജീവിക്കുന്ന ദമ്പതികൾക്ക്‌ വേണ്ടിയാണു. ഏഴു വർഷവും, ഏഴു മാസവും ഞങ്ങൾ കാത്തിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ കുഞ്ഞിന്റെ ജനനത്തിനായി. എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ആ ഏഴു വർഷങ്ങൾ എനിക്ക്‌ നൽകിയ അനുഭവങ്ങൾ എന്നെ പുതിയ ഒരു വ്യക്തിയാക്കി മാറ്റി. ഇന്ന് എന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ ഉത്തരവാദിത്തങ്ങൾക്ക്‌ ഒപ്പം ഒരു പിടി സ്വപ്നങ്ങളും എനിക്ക്‌ കൂട്ടായിയുണ്ട്‌. 


നിങ്ങൾ കാത്തിരിക്കുന്ന ഓരോ നിമിഷവും ദൈവം നിങ്ങളിൽ ഒരു പുതിയ വ്യക്തിയെ സൃഷ്ടിക്കുകയാണു. അതുകൊണ്ട്‌ വിശ്വസിക്കുക ദൈവം നിങ്ങൾക്ക്‌ തീർച്ചയായും ഒരു കുഞ്ഞിനെ നൽകുമെന്ന്. അതോടൊപ്പം നിങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കുക നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൽ ദൈവം ആഗ്രഹിക്കുന്ന എന്തോ ഒരു കാര്യത്തിന്റെ നിവർത്തീകരണവും ഈ കാത്തിരിപ്പിന്റെ നാളിൽ നടക്കേണ്ടതായിട്ടുണ്ടെന്ന്. 


ഞാൻ കാത്തിരുന്ന ഏഴു വർഷം എനിക്ക്‌ എന്റെ പപ്പയുടെ കാൻസർ ചികിത്സക്ക്‌ പിന്തുണയായി നിൽക്കുവാൻ സാധിച്ചു, എന്നാൽ കഴിയാവുന്ന വിധത്തിൽ ഒരു അനാഥാലയത്തിനുവേണ്ട സഹായങ്ങൾ ചെയ്യുവാൻ സാധിച്ചു, സാമ്പത്തികമായി കുറച്ച്‌ മനുഷ്യരെ പിന്തുണക്കുവാൻ സാധിച്ചു. അതുകൊണ്ട്‌ ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു ദൈവം ഈ ഭൂമിയിൽ ദൈവത്തിന്റെ കരങ്ങളായി വർത്തിക്കുവാൻ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്ന വ്യക്തികളിൽ ഒരാളാണു ഞാനെന്ന്, അതിനുവേണ്ടി ദൈവം എന്നെ ഒരുക്കിയത്‌ ആ ഏഴു വർഷങ്ങൾക്കൊണ്ട്‌. 


ഇപ്പോൾ എന്റെ മുൻപിലുളള ലക്ഷ്യങ്ങൾ വളരെ വലുതാണു, ദൈവം എന്നെ ഏൽപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ഉത്തരവാദിത്വവും അതിലും വലുതാണു. ജീവിതം ഒരിക്കൽ മാത്രമേയുളളൂ, അതുകൊണ്ട്‌ ഓരോ നിമിഷവും ആ ജീവിതത്തെ അതിന്റെ പൂർണ്ണതയിൽ ആസ്വദിക്കുവാൻ ശ്രമിക്കുക. പ്രാർത്ഥനയോടെ ഞങ്ങൾക്ക്‌ താങ്ങായി നിന്ന എല്ലാവർക്കും നന്ദി അർപ്പിക്കുന്നു. സർവ്വോപരി ദൈവത്തിനും നന്ദി!


നന്ദി പൂർവ്വം
കാർത്തിക രെഞ്ചിത്ത്‌

Wednesday, September 14, 2016

ആശംസകളോടെ..

നല്ല മഴയോടു കൂടി തിരുവോണത്തെ വരവേറ്റു. ഒരു ഓണ സദ്യ കഴിക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചപ്പോൾ ഒന്നിൽ കൂടുതൽ കഴിക്കുവാൻ ദൈവം അവസരമൊരുക്കിത്തന്നു. അമ്മ സംഘടനയുടെ ഓണാഘോഷ പരിപാടിയിലും, പളളിയിലെ ഓണാഘോഷ പരിപാടിയിലും ഭാഗവാക്കാകുവാൻ സാധിച്ചു. ശരിക്കും മനസ്സ്‌ നിറഞ്ഞ്‌ ഓണ സദ്യ ഉണ്ണുവാനും, ഓണാഘോഷങ്ങളിൽ പങ്കെടുക്കുവാനും സാധിച്ചു.


ജാതിമത ഭേദമന്യേ ഈ ഓണവും എല്ലാവർക്കും സ്നേഹവും, സമ്പൽ സമൃദ്ധിയും നൽകി അനുഗ്രഹിക്കട്ടെയെന്ന് ആശംസിക്കുന്നു.





"ഓർമ്മിക്കുന്നു ഒരു നല്ല സൗഹൃദത്തേയും, 
ആ സൗഹൃദത്തിൻ ആഴങ്ങളിൽ 
എഴുതിച്ചേർത്ത നിമിഷങ്ങളേയും.... 
എന്നും നല്ല നാളേകൾ നേർന്നു കൊണ്ട്‌ 
പുതിയ ഒരു വർഷവും, ജീവിതവും
ആശംസകളായി ഇവിടെ കുറിക്കുന്നു.."

സ്‌നേഹപൂർവ്വം....