My Dreams and Determinations

My Dreams and Determinations

To have my signature in the World of Letters.

To leave my foot prints in the most beautiful destinations in the world. (Our dream project- Travelogue)

Launching a charitable organization for poor, orphans and destitutes.

To merge into this Nature through the experience of my Love and fervent coupling.

"To win the life through My Secret Wish".


Friday, January 20, 2017

Where there is Love, there is Life!

നമ്മുടെയെല്ലാം ജീവിതത്തിൽ ചില സ്വപ്നങ്ങൾ യാഥാർത്ഥ്യമാകും...... 
ചിലത്‌ കാലത്തിനു മാത്രം ഉത്തരം നൽകുവാനായി ബാക്കി നിൽക്കും...
മറ്റുചില സ്വപ്നങ്ങൾ ആർക്കും സ്വായക്തമാക്കുവാൻ സാധിക്കാതെ 
നിഗൂഡതയുടെ മേലാപ്പണിഞ്ഞ്‌ എവിടെയോ പോയി മറയും...





കോളേജിലേക്കുളള യാത്രയിൽ ഞാൻ കണ്ട കാഴ്ചകൾ, എന്രെ ഭാവനകളിൽ മറക്കുവാൻ സാധിക്കാത്ത ചില ഓർമ്മകളെ തഴുകി ഉണർത്തി. അപ്പോൾ തന്നെ മൊബെയിൽ എടുത്ത്‌ കുത്തിക്കുറിക്കുവാൻ തുടങ്ങി. ബസ്സിൽ എല്ലാവരും മൊബെയിലിൽ തല കുമ്പിട്ടിരിക്കുകയാണു. അതിൽ ഒന്നോ രണ്ടോ ആൾക്കാർ ബുക്ക്‌ വായിക്കുന്നതും‌ കാണാം. എന്റെ കാഴ്ച്ചകൾ അക്ഷരങ്ങളായി പിറവിയെടുക്കുവാൻ വേണ്ടി ഞാനും എന്റെ തല മൊബെയിലിലേക്ക്‌ താഴ്ത്തി.


"ഓരോ യാത്രയിലും ഞാൻ തേടുകയാണു,
മനസ്സിൽ ഉയരുന്ന ആയിരം ചോദ്യങ്ങൾക്കുത്തരം
ഉത്തരം നൽകുവാൻ ആരുമില്ലെന്ന തോന്നൽ
കണ്ടെത്തീടുന്നു എൻ ആത്മാവിൻ ഉത്തരങ്ങളെ


ആ ഉത്തരങ്ങൾക്കും പറയുവാനുളളത്‌ ഒന്നു മാത്രം
പ്രണയിക്കൂ ഈ ഭൂവിൽ നിനക്കായി മാത്രം
കുറിക്കപ്പെട്ട ജീവസ്സുളള ഓരോ നിമിഷങ്ങളേയും
നീ മാത്രമറിയുന്ന നിന്നിലെ ദിവ്യ പ്രണയത്തേയും."


യാത്ര അവസാനിപ്പിക്കുവാൻ സമയമായിരിക്കുന്നു. എഴുത്തുകുത്തുകൾ അവസാനിപ്പിച്ച്‌ ബസ്സ്‌ സ്റ്റോപ്പിൽ ഇറങ്ങി ആ കൊച്ചു നഗരത്തിന്റെ തിരക്കുകളിലേക്ക്‌ ഞാനും ഒഴുകിച്ചേർന്നു... അപ്പോഴും എന്റെ ഭാവനകൾ തേടുന്നുണ്ടായിരുന്നു എന്റെ അക്ഷരങ്ങളിൽ കെട്ടിപ്പുണർന്നു കിടക്കുന്ന നിന്നിലെ പ്രണയത്തെ.... എനിക്കന്യമായ ആ ഉത്തരങ്ങളെ....

Sunday, January 1, 2017

Happy New Year


Each New Year brings hopes and dreams which always inspire the people to live their lives in its fullest spirit. Hereby we all are entering into the new era of experiences with a passion to embrace the life with most beautiful moments. We pray and wish each and everyone for having a peaceful LIFE in our beautiful Earth.

LOVE each other !
RESPECT each other !
SUPPORT  each other !

Wishing you all 
PEACEFUL & PROSPEROUS
 NEW YEAR !

LOVE 
KARTHIKA 

Monday, November 14, 2016

എന്റെ മകൾക്കായി...

14. 11. 2016

നവംബർ 14 , ശിശുദിനം... പിന്നെ സൂപ്പർ മൂൺ ലോകത്തിനു ദൃശ്യമായ ദിവസവും.... അതിലുമുപരി ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക്‌ ഒരു അതിഥി കൂടി എത്തിച്ചേർന്ന ദിവസം...



നവംബർ 14 2016, ഞാൻ കാത്തിരുന്ന, ദൈവം നൽകിയ ദാനമായ ഞങ്ങളുടെ മകൾ ഇന്നു ജനിച്ചു. ഒരുപാടു പേരുടെ പ്രാർത്ഥന അവളുടെ ജനനത്തിനു കൂട്ടായി ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ അനുഭവിച്ച വേദനകൾക്കും, പരിഹാസങ്ങൾക്കും മറുപടിയായി എന്റെ വ്യക്തിത്വത്തെ ജീവിതത്തിൽ എന്നും തല ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചു നിർത്തുവാനായി അവൾ എന്റെ ഉദരത്തിൽ ഉരുവായി, ദൈവ കൃപയാൽ അവൾ ഈ ഭൂമിയിൽ ജനിച്ചു വീണപ്പോൾ മുതൽ ഞാൻ അവൾക്കും കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. 


ഇന്ന് ഞാൻ സന്തോഷവതിയാണു ഒരു അമ്മയായതിൽ, ആ ഉത്തരവാദിത്വത്തിന്റെ മധുരവും ജീവിതത്തിൽ ആസ്വദിക്കാൻ സാധിച്ചതിൽ. പക്ഷേ ഇപ്പോൾ ഞാൻ ഇതെഴുതുന്നത്‌ ഒരു കുഞ്ഞിനു വേണ്ടി വർഷങ്ങളായി കാത്തിരിക്കുന്നതിന്റെ വേദനയും, അപകർഷതാബോധവും, സാമൂഹികമായ ഒറ്റപ്പെടലിന്റേയും അനുഭവങ്ങൾ ഏറ്റെടുത്ത്‌ ജീവിക്കുന്ന ദമ്പതികൾക്ക്‌ വേണ്ടിയാണു. ഏഴു വർഷവും, ഏഴു മാസവും ഞങ്ങൾ കാത്തിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ കുഞ്ഞിന്റെ ജനനത്തിനായി. എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ആ ഏഴു വർഷങ്ങൾ എനിക്ക്‌ നൽകിയ അനുഭവങ്ങൾ എന്നെ പുതിയ ഒരു വ്യക്തിയാക്കി മാറ്റി. ഇന്ന് എന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ ഉത്തരവാദിത്തങ്ങൾക്ക്‌ ഒപ്പം ഒരു പിടി സ്വപ്നങ്ങളും എനിക്ക്‌ കൂട്ടായിയുണ്ട്‌. 


നിങ്ങൾ കാത്തിരിക്കുന്ന ഓരോ നിമിഷവും ദൈവം നിങ്ങളിൽ ഒരു പുതിയ വ്യക്തിയെ സൃഷ്ടിക്കുകയാണു. അതുകൊണ്ട്‌ വിശ്വസിക്കുക ദൈവം നിങ്ങൾക്ക്‌ തീർച്ചയായും ഒരു കുഞ്ഞിനെ നൽകുമെന്ന്. അതോടൊപ്പം നിങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കുക നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൽ ദൈവം ആഗ്രഹിക്കുന്ന എന്തോ ഒരു കാര്യത്തിന്റെ നിവർത്തീകരണവും ഈ കാത്തിരിപ്പിന്റെ നാളിൽ നടക്കേണ്ടതായിട്ടുണ്ടെന്ന്. 


ഞാൻ കാത്തിരുന്ന ഏഴു വർഷം എനിക്ക്‌ എന്റെ പപ്പയുടെ കാൻസർ ചികിത്സക്ക്‌ പിന്തുണയായി നിൽക്കുവാൻ സാധിച്ചു, എന്നാൽ കഴിയാവുന്ന വിധത്തിൽ ഒരു അനാഥാലയത്തിനുവേണ്ട സഹായങ്ങൾ ചെയ്യുവാൻ സാധിച്ചു, സാമ്പത്തികമായി കുറച്ച്‌ മനുഷ്യരെ പിന്തുണക്കുവാൻ സാധിച്ചു. അതുകൊണ്ട്‌ ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു ദൈവം ഈ ഭൂമിയിൽ ദൈവത്തിന്റെ കരങ്ങളായി വർത്തിക്കുവാൻ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്ന വ്യക്തികളിൽ ഒരാളാണു ഞാനെന്ന്, അതിനുവേണ്ടി ദൈവം എന്നെ ഒരുക്കിയത്‌ ആ ഏഴു വർഷങ്ങൾക്കൊണ്ട്‌. 


ഇപ്പോൾ എന്റെ മുൻപിലുളള ലക്ഷ്യങ്ങൾ വളരെ വലുതാണു, ദൈവം എന്നെ ഏൽപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ഉത്തരവാദിത്വവും അതിലും വലുതാണു. ജീവിതം ഒരിക്കൽ മാത്രമേയുളളൂ, അതുകൊണ്ട്‌ ഓരോ നിമിഷവും ആ ജീവിതത്തെ അതിന്റെ പൂർണ്ണതയിൽ ആസ്വദിക്കുവാൻ ശ്രമിക്കുക. പ്രാർത്ഥനയോടെ ഞങ്ങൾക്ക്‌ താങ്ങായി നിന്ന എല്ലാവർക്കും നന്ദി അർപ്പിക്കുന്നു. സർവ്വോപരി ദൈവത്തിനും നന്ദി!


നന്ദി പൂർവ്വം
കാർത്തിക രെഞ്ചിത്ത്‌

Wednesday, September 14, 2016

ആശംസകളോടെ..

നല്ല മഴയോടു കൂടി തിരുവോണത്തെ വരവേറ്റു. ഒരു ഓണ സദ്യ കഴിക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചപ്പോൾ ഒന്നിൽ കൂടുതൽ കഴിക്കുവാൻ ദൈവം അവസരമൊരുക്കിത്തന്നു. അമ്മ സംഘടനയുടെ ഓണാഘോഷ പരിപാടിയിലും, പളളിയിലെ ഓണാഘോഷ പരിപാടിയിലും ഭാഗവാക്കാകുവാൻ സാധിച്ചു. ശരിക്കും മനസ്സ്‌ നിറഞ്ഞ്‌ ഓണ സദ്യ ഉണ്ണുവാനും, ഓണാഘോഷങ്ങളിൽ പങ്കെടുക്കുവാനും സാധിച്ചു.


ജാതിമത ഭേദമന്യേ ഈ ഓണവും എല്ലാവർക്കും സ്നേഹവും, സമ്പൽ സമൃദ്ധിയും നൽകി അനുഗ്രഹിക്കട്ടെയെന്ന് ആശംസിക്കുന്നു.





"ഓർമ്മിക്കുന്നു ഒരു നല്ല സൗഹൃദത്തേയും, 
ആ സൗഹൃദത്തിൻ ആഴങ്ങളിൽ 
എഴുതിച്ചേർത്ത നിമിഷങ്ങളേയും.... 
എന്നും നല്ല നാളേകൾ നേർന്നു കൊണ്ട്‌ 
പുതിയ ഒരു വർഷവും, ജീവിതവും
ആശംസകളായി ഇവിടെ കുറിക്കുന്നു.."

സ്‌നേഹപൂർവ്വം....

Monday, August 29, 2016

ഒസീസ്‌ ലൈസൻസ്‌

14/8/16
അങ്ങനെ ഇന്ന് ഒസീസ്‌ ഡ്രൈവിങ്‌ ലൈസൻസും സ്വന്തമാക്കി. ദുബായിലെ ലെഫ്റ്റ്‌ ഹാൻഡ്‌ ഡ്രൈവിൽ നിന്ന് ഇവിടുത്തെ റൈറ്റ്‌ ഹാൻഡ്‌ ഡ്രൈവിലോട്ട്‌ മാറിയപ്പോൾ ആദ്യം ചെറിയ ഒരു ബുദ്ധിമുട്ട്‌ ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ പിന്നീട്‌ അതുമായി പൊരുത്തപ്പെടുവാൻ തുടങ്ങി. വാഹനം ഓടിക്കുവാൻ പഠിക്കുന്ന സമയത്ത്‌ ഏറ്റവും വലിയ വെല്ലുവിളി എന്റെ ഓവർ സ്പീഡായിരുന്നു. ദുബായിലെ എക്സ്പ്രെസ്സ്‌ ഹൈവേകളിൽ നിന്നും ഇവിടുത്തെ ചെറിയ റോഡുകളിലൂടെ പതിയെ വാഹനം ഓടിച്ചപ്പോൾ വേഗത നിയന്ത്രണം പുതിയ ഒരു അനുഭവമായി മാറി. 

ചെറുപ്പത്തിൽ ഞാൻ ഏറ്റവും ആരാധനയോടെ നോക്കിയിരുന്നത്‌ ഡ്രൈവർമ്മാരെയാരുന്നു, പ്രത്യേകിച്ചും സ്ത്രീ ഡ്രൈവർമ്മാരെ. അന്നത്തെക്കാലത്ത്‌ വളരെ അപൂർവ്വമായിട്ടെ സ്ത്രീകൾ വാഹങ്ങൾ ഓടിച്ചിരുന്നുളളൂ. സ്ത്രീകൾ ഓടിക്കുന്ന വാഹനം ഞാൻ  എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്ന് മറയുന്നിടം വരെ നോക്കിനിൽക്കുമായിരുന്നു. എന്നിട്ട്‌ മനസ്സിൽ പറയും വലുതാകുമ്പോൾ ഞാനും വണ്ടിയോടിക്കാൻ പഠിക്കുമെന്ന്. അന്ന് വണ്ടിയോടിക്കാൻ ഡ്രൈവിംഗ്‌ ലൈസൻസ്‌ ഒക്കെ വേണമെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു ട്ടോ. എന്താണെങ്കിലും അടൂരിൽ ഞാൻ ജോലിചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ 2009-ൽ ആ സ്വപ്ന്ം സാക്ഷാൽക്കരിച്ചു, ടൂവീലറിന്റേയും, ഫോർവീലിന്റേയും ലൈസൻസ്‌ ഒരു ദിവസം തന്നെയെടുത്ത്‌ എന്റെ ആശാന്റെ അഭിമാനം ഞാൻ കാത്തുസൂക്ഷിച്ചു.

പിന്നീട്‌ നാട്ടിൽ നിന്ന് മറ്റൊരു രാജ്യത്തേക്ക് കുടിയേറിയപ്പോഴും അവിടുത്തേയും ലൈസൻസ്‌ സ്വന്തമാക്കണമെന്ന ആഗ്രഹം മനസ്സിൽ സൂക്ഷിച്ചു. സാമ്പത്തികമായ ബാധ്യതകൾ ഒക്കെ കാരണം ആ സ്വപ്നം പൂവണിയാൻ ഒരു മൂന്നു വർഷം കാത്തിരിക്കേണ്ടി വന്നു. ദുബായിൽ ഒക്കെ ഡ്രൈവിംഗ്‌ പഠിക്കണമെങ്കിൽ നല്ല ചിലവാണെ. എന്നിരുന്നാലും 2013 -ൽ ഷാർജയിൽ വെച്ച്‌ അതും ഞാൻ സ്വന്തമാക്കി. പിന്നീട്‌ ഓസ്‌ ട്രേലയിലേക്ക്‌ പോകുവാൻ തീരുമാനിച്ചപ്പോഴും ഇവിടുത്തെ ലൈസൻസും സ്വന്തമാക്കണമെന്നുളളതായി മോഹം. അതും 2016 ആഗസ്റ്റ്‌ 14-നു സാധ്യമാക്കുവാൻ സാധിച്ചതിനു ദൈവത്തിനു നന്ദിയർപ്പിക്കുന്നു. പിന്നെ എന്റെ ഡ്രൈവിംഗ്‌ ക്ലാസ്സിന്റെ സമയത്തും , അതിന്റെ ടെസ്റ്റിന്റെ സമയത്തും എന്റെ ഉദരത്തിൽ എനിക്ക്‌ ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടും ഉണ്ടാക്കാതെയിരുന്ന എന്റെ കുഞ്ഞിക്കും എന്റെ നന്ദി!

ഇത്‌ ഇവിടെ എഴുതിയത്‌ വേറൊന്നും കൊണ്ടല്ലാ, വാഹനം ഓടിക്കുവാൻ എല്ലാവരാലും സാധ്യമാകുന്ന ഒന്നാണു. പക്ഷേ ഭയമെന്ന കാരണത്താൽ അതിൽ നിന്ന് മാറിനിൽക്കുന്നവരുമുണ്ട്‌. ഒരു പക്ഷേ വാഹങ്ങൾ അപകടങ്ങൾക്ക്‌ കാരണമാകുമെന്നുളളതായിരിക്കാം, അല്ലെങ്കിൽ മരണഭയമായിരിക്കാം അത്‌ സ്വായക്തമാക്കുവാൻ തടസ്സമായി നിൽക്കുന്നത്‌. നമ്മുടെയൊക്കെ ജീവിതത്തിൽ എത്രയധികം സാഹസികങ്ങളായ സാഹചര്യങ്ങളിലൂടെ കടന്നു വന്നിട്ടാണു നമ്മൾ ജീവിതത്തിൽ ഇതു വരെയെത്തിയിട്ടുളളത്‌. അതിന്റെ പകുതി ധൈര്യവും, സാഹസികതയും മതി നമ്മൾക്ക്‌ നമ്മുടെ കൊച്ച്‌ കൊച്ച്‌ സ്വപ്നങ്ങളെ പൂവണിയിക്കുവാനും, ജീവിതത്തിൽ സധൈര്യം മുൻപോട്ട്‌ പോകുവാനും. 

Wednesday, August 17, 2016

ഒരു കോഴിപ്പരസ്യം

ഇന്ന് മലയാള മാസം ചിങ്ങം ഒന്ന്. മഞ്ഞിന്റെ ആവരണം വകഞ്ഞു മാറ്റി രാവിലെ മുതൽ നല്ല വെയിൽ ഭൂമിയെ പുൽകിയിരിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ടാണോയെന്നറിയില്ല എഴുതുവാൻ നല്ലയൊരു മൂഡു തോന്നി. അപ്പോഴാണു ഒരു കോഴിപ്പരസ്യത്തിന്റെ കാര്യം ഓർമ്മ വന്നത്‌. 


അന്നും പതിവുപോലെ ഞാനും രെഞ്ചിയും കൂടി നടക്കാൻ ഇറങ്ങി. നടക്കുവാൻ പോകുന്ന കാര്യം രെഞ്ചിക്ക്‌ ഇത്തിരി മടിയുളള കൂട്ടത്തിലാണു. വേറൊന്നും കൊണ്ടല്ല, രാവിലത്തെ സുഖമുളള ഉറക്കത്തിനു ഭംഗം നേരിടുന്നതുകൊണ്ടാണു. എന്നാലും ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും ഏറ്റവും കൂടുതൽ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒന്നാണു വെറുതെ എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ച്‌ അങ്ങനെ നടക്കുന്നത്‌. സംസാരം മാത്രമല്ലാട്ടോ; അതിനിടക്ക്‌ രെഞ്ചിയുടെ ഫോട്ടോയെടുപ്പ്‌ എന്റെ പ്രകൃതി നിരീക്ഷണം എല്ലാം നടക്കാറുണ്ട്‌.


ഓസീസിൽ വന്നിട്ട്‌ എന്നെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ആകർഷിച്ചത്‌ ഇവിടുത്തെ പൂക്കളുടെ ഭംഗിയാണു. എത്ര തരം ചെടികളും പൂക്കളുമാണു. അതും നല്ല ഭംഗിയുളള നിറങ്ങളുടെ ഒരു വർണ്ണക്കാഴ്ച്ച തന്നെയാണു ഇവിടെ. പക്ഷേ അത്ര നല്ല മണമുളള പൂക്കൾ ഇതുവരേയും കാണുവാൻ സാധിച്ചിട്ടില്ലാ ട്ടോ. അങ്ങനെ പൂക്കളെ തേടിയുളള യാത്രയിലാണു ഞങ്ങൾ ആ പരസ്യം കണ്ടത്‌. 


ഒരു കോഴിയുടെ ഫോട്ടോ അതിന്റെ അടിയിൽ ആ കോഴിയുടെ പേരും മേൽവിലാസവും. താഴോട്ട്‌ വായിച്ചപ്പോഴാണു ആ പരസ്യത്തിന്റെ ഗൗരവം മനസ്സിലായത്‌. ആ കോഴിയെ കാണാതെ പോയിട്ട്‌ ഒരു മാസം ആയിരിക്കുന്നു. കണ്ടുകിട്ടുന്നവർ ജീവനോടെ തിരിച്ചേൽപ്പിക്കണം എന്ന് അപേക്ഷിച്ചു കൊണ്ടുളള പരസ്യമാണു. എന്താണെങ്കിലും ഇവിടെയുളളവരുടെ മൃഗങ്ങളോടുളള സ്നേഹം ഞങ്ങൾക്ക്‌ ഇഷ്ടാ പിടിച്ചു.




നാട്ടിലാണെങ്കിൽ മ്മടെ ഒരു കോഴിയെ കാണാതായാൽ ഒന്നുകിൽ ആരെങ്കിലും കട്ടോണ്ട്‌ പോയി അല്ലെങ്കിൽ മാക്കാൻ പിടിച്ചോണ്ട്‌ പോയിയെന്ന് പറഞ്ഞ്‌ ആ കോഴിയുടെ ജാതകത്തിനു അടിവരയിടും. എന്താണെങ്കിലും പുതിയ നാടും പുതിയ പുതിയ കാഴ്ച്ചകളും നല്ല നല്ല ഓർമ്മകളായി ജീവിതത്തിൽ എഴുതിച്ചേർക്കപ്പെടുന്നു. ഞാനും രെഞ്ചിയും ഞങ്ങടെ കുഞ്ഞിയും കൂടി ആ പരസ്യത്തിന്റെ ഫോട്ടോയൊക്കെ എടുത്ത്‌ വീണ്ടും നടപ്പ്‌ തുടർന്നു പുതിയ കാഴ്ച്ചകൾ തേടി പുതിയ അനുഭവങ്ങൾക്കായി. 


                                         ഒരു നല്ല വർഷം എല്ലാവർക്കും നേർന്നുകൊണ്ട്‌....
കാർത്തിക



Tuesday, August 9, 2016

ജീവിത പാഠങ്ങൾ

ദിവസങ്ങൾ കൊഴിഞ്ഞു വീഴുമ്പോൾ മനസ്സിന്റെ ഉൾക്കോണിലും കാണാത്ത എന്തിനേയൊക്കെയോ വേണ്ടിയുളള പ്രതീക്ഷകൾ അങ്ങനെ പെയ്തു തോരാത്ത മഴ പോലെ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു. എഴുതുവാൻ ഒരുപാടുണ്ട്‌ പക്ഷേ ഞാനറിയാതെ എന്തൊക്കെയോ എന്നെ പിന്നേയും ചില ഓർമ്മളുടെ ചരടു കൊണ്ട്‌ പുറകോട്ട്‌ വലിക്കുന്നു. ചിലപ്പൊൾ വാക്കുകൾക്കതീതമായി മൗനത്തിനു കീഴ്പ്പെടുമ്പോൾ എല്ലാം മറക്കുവാൻ കാലവും എന്നെ പഠിപ്പിക്കുകയായിരിക്കണം. 

ഓരോ പാഠങ്ങൾ ഇങ്ങനെ ജീവിതം പഠിപ്പിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. ഒരു പക്ഷേ ആ പഠനം അവസാനിക്കുന്നത്‌ നമ്മുടെ മരണത്തോടു കൂടെയായിരിക്കണം. ചില പാഠങ്ങൾ സ്വയം പഠിക്കും, ചിലത്‌ മറ്റുളളവർ പഠിപ്പിക്കും, ചിലത്‌ എത്ര പഠിച്ചാലും പഠിച്ചതായി കണക്കാക്കാതെ അജ്ഞതയുടെ കൈകളിൽ ഏൽപ്പിക്കും. എന്നിട്ട്‌ ഒന്നുമറിയാത്തവനെപ്പോലെ എല്ലാം തികഞ്ഞവനായി ജീവിക്കും.

തത്വങ്ങൾ എഴുതുവാനുളള ഒരു മാനസികാവസ്ഥയൊന്നുമല്ല പിന്നെ വെറുതെ ഓരോ കാര്യങ്ങൾ ആലോചിച്ചപ്പോൾ ചില കാര്യങ്ങൾ പറയാതെ പറയാൻ പറ്റുന്നത്‌ ആർക്കും മനസ്സിലാകാത്ത ചില വാക്കുകളിലൂടെയാണു. എന്താണെങ്കിലും എന്റെ യാത്രകൾ അവസാനിപ്പിക്കുവാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളെ ഞാൻ ഉപേക്ഷിക്കുകയുമില്ലാ. 

നോവൽ പൂർത്തിയാക്കി അത്‌ പബ്ലീഷിങ്ങിനു കൊടുക്കണം. പിന്നെ എന്റെ കുഞ്ഞിയുടെ വരവിനുവേണ്ടി ഒരുങ്ങണം. ഇനി തിരക്കിന്റെ നിമിഷങ്ങൾക്ക്‌‌ സ്വാഗതം ഓതിക്കൊണ്ടു വേണം ഓരോ ദിനത്തേയും വരവേൽക്കാൻ. അതിനും ഇനിയും എത്ര ദിനങ്ങൾ കൂടി. 


Thursday, June 30, 2016

ഒരു കുടക്കീഴിൽ



30/6/16
ഇന്ന് നല്ല മഴയും തണുപ്പുമുളള ദിവസമായിരുന്നു. ഞാനും രെഞ്ചിയും കൂടി എന്റെ സ്കാനിംങിനായി പോകുവാനിറങ്ങിയപ്പോൾ ഞാങ്ങളെ സ്വാഗതം ചെയ്തുകൊണ്ട്‌ മഴയുടെ ശക്തിയും കൂടി. ഒരു കുടക്കീഴിൽ എന്നേയും ഞങ്ങടെ കുഞ്ഞൂസിനേയും നനയിക്കാതിരിക്കാൻ രെഞ്ചി എന്നെ രെഞ്ചിയോട്‌ ചേർത്തുപിടിച്ചു നടന്നു. ഞങ്ങളുടെ നടപ്പ്‌ കണ്ട്‌ ബൈക്കിൽ ഞങ്ങളെ കടന്നു പോയ ഒരു പോസ്റ്റ്‌ വുമൺ ഉറക്കെ വിളിച്ച്‌ എന്നോടായി പറഞ്ഞു,
"He's taking care of you well!"
പുളളിക്കാരിക്ക്‌ ഒരു നല്ല ചിരിയും സമ്മാനിച്ച്‌ ഞങ്ങൾ യാത്ര തുടർന്നു.


സ്കാനിംങ്ങിനായി കാത്തിരുന്നപ്പോഴും ഒരു പ്രാർത്ഥനമാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുളളൂ "എന്റെ കുഞ്ഞിക്ക്‌ ഒരു കുഴപ്പവും ഉണ്ടാകരുതേയെന്ന്." രെഞ്ചിയെക്കൂട്ടി സ്കാനിംങ്ങ്‌ മുറിയിൽ കയറിയപ്പോൾ ഞാൻ കണ്ടു എന്റെ കൊച്ചിന്റെ മുഖത്തും ഒരു പാട്‌ പിരിമുറുക്കം ഉളളതായി. പക്ഷേ കുഞ്ഞിന്റെ ഓരോ ചലനങ്ങളും സ്ക്രീനിൽ കാണുവാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ശരിക്കും ആ പിരിമുറുക്കം എവിടെയോ പോയി മറഞ്ഞു. ഞങ്ങൾ കണ്ടു എന്റെ കുഞ്ഞൂസിന്റെ കുഞ്ഞി കൈകളും കാലുകളും ഉടലും ശിരസ്സും മുഖവുമെല്ലാം. 


സ്കാനിംങ്ങിൽ കുഞ്ഞ്‌ ആരോഗ്യത്തോടെ ഇരിക്കുന്നുവെന്ന് കേട്ടപ്പോഴാണു ശരിക്കും മനസ്സ്‌ നിറഞ്ഞു സന്തോഷിച്ചത്‌. പക്ഷേ ആ സന്തോഷം അമിതമാകാതിരിക്കാനാകണം എനിക്ക്‌ ചില പ്രശ്നങ്ങൾ അവർ കണ്ടെത്തി. അതുകൊണ്ട്‌ ഇനിയങ്ങോട്ട്‌ കുഞ്ഞിന്റെ വളർച്ചയും, കുഞ്ഞിന്റെ ജനനവുമൊക്കെ ഒരു അഗ്നിപരീക്ഷ പോലെയാണു. എന്താണെങ്കിലും എന്തിനേയും നേരിടാൻ മനസ്സുകൊണ്ടും ശരീരം കൊണ്ടും തെയ്യാറായി കഴിഞ്ഞു.


വീണ്ടും ഒരു കുടക്കീഴിൽ വീട്ടിലോട്ട്‌ യാത്ര തിരിച്ചപ്പോഴും മനസ്സിൽ നിറയെ എന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ മുഖം മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. പിന്നെ മനസ്സിൽ ഒരു പിടി പ്രാർത്ഥനകളും "എന്നെ വിശ്വസിച്ച്‌ എന്റെ ഉദരത്തിൽ ഉരുവായിരിക്കുന്ന എന്റെ കുഞ്ഞിനു ഈ ഭൂമിയിൽ പൂർണ്ണ ആരോഗ്യത്തോടെ ജനിച്ച്‌ വീഴുവാൻ എനിക്ക്‌ ആയുസ്സും ആരോഗ്യവും തരണമേയെന്നു. എന്റെ രെഞ്ചിയുടേയും, കുടുംബത്തിന്റേയും പ്രതീക്ഷകളെ സ്വപ്നങ്ങളെ ഞാൻ കാരണം ഇല്ലാണ്ടാക്കുവാൻ ഇടവരരുതേയെന്ന്. നല്ലത്‌ മാത്രം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു ..... പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു.

Thursday, June 23, 2016

കാലത്തിനുളള മറുപടി

18/06

മഴയും, കാറ്റും, തണുപ്പുമുളള ആ സായാഹ്നം നമുക്കായി കുറിച്ച നിമിഷങ്ങൾ പ്രണയത്തിന്റേതായിരുന്നു. ഓർമ്മകൾ ചിറകുകൾ വിടർത്തുമ്പോൾ മറക്കുവാൻ കഴിയാതെ ഹൃദയത്തിൻ ഒരു കോണിൽ സൂക്ഷിക്കുന്നു പ്രണയമെന്ന ആ അനശ്വരമായ അനുഭവം. 


എല്ലാം മറക്കുവാൻ കാലം പുതിയ അനുഭവങ്ങൾ തരുമ്പോഴും എവിടെയൊക്കെയോ ഒരു നല്ല ഓർമ്മയും അതോടൊപ്പം ഒരു ചെറിയ നോവും അവശേഷിപ്പിച്ച്‌ ആ പ്രണയത്തിന്റെ ഓർമ്മകൾ എന്നെ തേടി വരുന്നു. 


ഓർമ്മിക്കുവാൻ ഒരുപാടുളളവർക്ക്‌ മറക്കുവാൻ എത്ര എളുപ്പം. പക്ഷേ പ്രിയപ്പെട്ട ഓർമ്മകളെ എന്നും നെഞ്ചോട്‌ ചേർക്കുന്നവരെ തേടി അവരറിയാതെ തന്നെ ആ ഓർമ്മകൾ തേടിയെത്തുന്നു.


മഞ്ഞിൻ കണങ്ങളാൽ മൂടപ്പെട്ട ഈ വഴികളിലൂടെ തനിയെ നടക്കുമ്പോൾ, എന്റെ ഏകാന്തതയെ ഭേദിക്കുവാൻ ആ പ്രണയവുമെത്തി. പിന്നെ ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ച്‌ ഓരോ കഥകൾ പറഞ്ഞു നടന്നപ്പോൾ ഞാനറിഞ്ഞു നിന്റെ പ്രണയത്തിനു എപ്പോഴും ഒരു നനുത്ത കുളിർമ്മയാണു... ആ കുളിരും എന്റെ നെഞ്ചിലെ ചൂടും എന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരിയായി വിടർന്നു നിന്നു.... കാലത്തിനു എനിക്ക്‌ നൽകുവാനുളള മറുപടി.


മറുപടികളില്ലാത്ത, ഓർമ്മകൾ അന്യമായ, നന്മയും സ്നേഹവും മാത്രം നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ഒരു നല്ല പ്രണയത്തിനായി.... 


കാർത്തിക...


Wednesday, June 15, 2016

In the Memory of My Angel.



Oh! My Beloved I miss you since You left me alone in the world of dreams. It's been one year You found your place in the heaven along with your Creator. I know You are safe and happy there.

Do you ever miss your Mom??




But I miss you a lot even after one year of your separation. 

I know you must be aware that Your sibling is on the way to this beautiful world. I don't know whether it's your brother or sister. You know your Mom loves to have a Baby Girl so I believe it's your sister. 

You are always my first born, My Angel. Be a Guardian Angel to Your Little One in my womb. 

Love You My Angel. Sending you my hugs and kisses. I MISS YOU.



With lots of affection 
Your Mom.